Dlaczego warto zadbać o bezpieczeństwo swojej sieci wifi?

W dniu wczorajszym miałem szkolenie dotyczące bezpieczeństwa komputerowego. Generalnie nudy na pudy, poza drobnym epizodem dotyczącym bezpieczeństwa wifi o którym mimochodem wspomniał szkoliciel. Sprawa jest dość poważna wbrew pozorom.  

Kilka tygodni temu kierownik mojego działu oznajmił z powagą, że szef oczekuje od nas poprawy dbałości o bezpieczeństwo komputerowe. Roześmialiśmy się nie ukrywając przy tym sarkazmu, bo szef ma w zwyczaju przybiegać do naszego biura z sąsiedniego gabinetu z byle pierdołą dotyczącą jego laptopa. Zostawia go oczywiście po czym jedzie do domu kwitując na odchodne: „no to zaglądnijcie tam chłopaki bo mi się nie uruchamia”. Jego 5-cio letni marketowy laptop budzi moją największą odrazę jeśli sobie uświadamiam, że gość zarabia kilkadziesiąt tysięcy miesięcznie. Cóż, żona, trójka dzieci i dwie kochanki (te o których wiadomo) muszą kosztować, to najpewniej nie stać go na przyzwoity komputer.

Ale do rzeczy. Jak wspomniałem na początku szkolenie było strasznie nudne bo o większości spraw doskonale wiedzieliśmy. Niemniej jednak szkoliciel poruszył kilka ciekawych kwestii praktycznych i o jednej chciałem teraz napisać a dotyczy ona zabezpieczenia prywatnej sieci wifi.

Kiedy słyszy się o hakerach to w większości przypadków ma się przed oczami wykreowanego przez filmy umorusanego tłuszczem od chipsów grubaska, siedzącego przed kilkoma monitorami gdzieś w małym pokoju pogrążonym w półmroku a zza ściany dobiega głos pretensjonalnej matki. To oczywiście fikcja sugerująca nam pewną „osiadłość” delikwenta.

Prawdziwi przestępcy komputerowi nigdy nie dokonują poważnych przestępstw komputerowych za pośrednictwem Internetu siedząc wygodnie w ciepłym pokoju swojego domu. Odpadają VPN’y szyfrujące połączenie dzięki którym zyskuje się anonimowość – to tylko w reklamie z tarczą wojownika symbolizującą ochronę. Owszem, są to dobre rozwiązania ale w przypadku ochrony przesyłanych danych np. pomiędzy siedzibą firmy a pracownikiem, wewnątrz firmy, w łączeniu się z serwerem uczelni czy zabezpieczeniu przesyłanych danych przed wścibskim okiem administratora sieci. W przypadku przestępstw komputerowych paradoksalnie wcale się o to nie dba. Jak więc wygląda mechanizm?

Jest banalny. Przestępcy kupują na zagranicznej aukcji (ebay) używany komputer który będzie przeznaczony do niecnego procederu. Wybierają leciwe acz sprawdzone komputery klasy biznesowej. Następnie już na polskim Allegro zaopatrują się w oprzyrządowanie czyli dobrą antenę wifi samochodową po czym wyruszają na poszukiwania spełniającej wymagania niezabezpieczonej (te z wepem lub bez) sieci bezprzewodowej. Szukają nie tylko sieci, ale przede wszystkim dogodnego miejsca które musi spełniać kilka warunków o których nie będę się tutaj rozpisywał poza tym, że jednymi z najlepszych miejsc są niestrzeżone przyblokowe parkingi osiedlowe. Chodzi o to, aby przestępcy mogli swobodnie zaparkować na jakiś czas samochód nie wzbudzając podejrzeń gdyż zawsze jest tam mnóstwo samochodów niekoniecznie należących do mieszkańców. Ponadto jest to dobre miejsce ze względu na obfitość sieci bezprzewodowych.

Jeżeli dogodne miejsce zostanie znalezione, to w zależności od specyfiki ataku, może być obserwowane przez jakiś czas pod kątem np. częstości nawiązywania połączeń owej sieci, czy działa w nocy, czy ruch w sieci nie wzbudza niczyich podejrzeń np. poprzez kontrolki na routerze (nagłe wyłączenia sieci) itd. To można sprawdzić już za pomocą komórki z androidem wyposażonej w odpowiedni i powszechnie dostępny soft do pentestingu. Jeżeli miejsce spełnia postawione wymagania, dokonuje się za jego pośrednictwem ataku. Rzecz jasna znalezienie dogodnego miejsca stanowi już część końcową całego procederu. Zapomniałem jeszcze wspomnieć o samochodzie. Najlepiej do tego celu nadają się auta z nie oszkloną paką ładunkową. Kierowca podjeżdża na miejsce i wysiada, natomiast pasażer przez nikogo niezauważony swobodnie wykorzystuje łącze ofiary do dokonania przestępstwa..

Reasumując. Niezabezpieczone lub słabo zabezpieczone sieci bezprzewodowe (wep) stają się czasami hotspotami dla przestępców. Ktoś może powiedzieć, że właściciel niezabezpieczonego domowego routera nie ma się czego obawiać, bo to nie on de facto dokonuje aktu. Oczywiście, że nie on, ale o tym jak w polskiej rzeczywistości wygląda przeprawa niewinnego człowieka z prokuratorem i organami ścigania miało się okazję przekonać wielu tych, których skradziony dowód osobisty został wykorzystany przy zakładaniu fikcyjnych kont lub nawet ci, którzy o zgrozo, stali się świadkami tragicznego wypadku drogowego. Mało przyjemne są ciągłe wezwania do wyjaśnień, że nie jest się wielbłądem, stracone nerwy i zwyczajnie czas. Dlatego aby nie narażać się na niepotrzebne problemy jeżeli posiadasz sieć bezprzewodową to koniecznie włącz na swoim routerze szyfrowanie WPA2 i co najmniej 8 znakowe hasło.
Warto przy okazji hasła wspomnieć, że programy elcomsoft’u metodą brute-force łamią 5-cio znakowe hasło w kilkanaście godzin i to na słabym komputerze. Przy wykorzystaniu mocy obliczeniowej karty graficznej lub konsoli do gier, czas na złamanie 6-cio znakowego hasła staje się do przyjęcia jeżeli komuś na tym bardzo zależy. Dlatego najlepiej zapisać sobie na małej karteczce hasło składające się z różnych symboli (nie słownikowe) i co najmniej kilkunasto znakowe (im więcej tym lepiej) i przykleić pod routerem. Będziemy go potrzebować wyłącznie w sytuacji wymagającej powtórnego wprowadzenia co jest jednak rzadkością, ponieważ systemy operacyjne zapamiętują hasła do łączenia się z siecią za każdym razem kiedy włączamy komputer i wyręczają nas tym samym z konieczności wpisywania go za każdym razem.